Σχόλιο
Σήμερα το πρωί,
στην δημοσιογραφική διάσκεψη... Τάδε έφη, Γιώργος Λιλλήκας...
«Ενημερώθηκα από τον Φιλοαστυνομικό Σύνδεσμο για την πρόθεση του να με
βραβεύσει, τις τελευταίες τρεις ημέρες. Δεν ανέλαβα καμία δέσμευση ούτε και
τοποθετήθηκα. Η πρόθεση μου εξ αρχής, ήταν ότι δεν θα μπορούσα να αποδεχθώ να
με τιμήσουν για κάτι που δεν έκανα εγώ. Τιμούμε αυτούς που έκαναν τους αγώνες
και όχι τα παιδιά τους. Τα παιδιά τους πρέπει να αποδείξουν ότι αξίζουν την
τιμή. Δεύτερο δεν θα μπορούσα να αλλάξω τη στάση ζωής που τήρησε ο πατέρας
μου, ο οποίος αρνήθηκε να παραλάβει οποιοδήποτε τιμητικό δίπλωμα ή οποιοδήποτε
έπαινο για τη συμμετοχή του στον Απελευθερωτικό Αγώνα 1955-59. Κατά
συνέπεια με ποιο δικαίωμα εγώ θα μπορούσα να αποδεχθώ να παραλάβω οποιοδήποτε
τιμητικό δίπλωμα όταν ο ίδιος δήλωνε πάντοτε ότι δεν αγωνίστηκε για να τον
γράψουν τα βιβλία και να παίρνει επαίνους, αλλά αγωνίστηκε για τα παιδιά του.
Κατά συνέπεια δεν θα μπορούσα να πάω κόντρα στο πνεύμα και στη στάση ζωής του
πατέρα μου....»
Συγκρίνετε ήθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου